ژاپن کشور آسیایی است که از لحاظ تکنولوژی توانسته خودی نشان دهد و با کشورهای اروپایی به رقابت بپردازد خیابان های ژاپن انقدر پر زرق و برق هستند که برای فهمیدن تناقض ها باید بیشتر دقت کنید.

چراغ های آبی بجای سبز در ژاپن در چراغ های راهنمایی و رانندگی این کشو یکی از تناقض های عجیب و غریب است.

رنگ سبز چراغ‌های راهنمایی‌شان رگه‌ی آبی دارد، به طوری که راهنماهای ایمنی جاده از رنگ سبزآبی استفاده می‌کنند. باور کنید این توهم یا خطای دید نیست! نشانه‌ی راهنمای و رانندگی آبی و سبز (ترکیبی که با «سبزآبی» شناخته می‌شود) در ژاپن نتیجه‌ی عوامل مختلفی نظیر ریشه‌های زبان‌شناختی، قوانین جهانی و تأثیر رفتار محافظه‌کارانه‌ی دولت ژاپن است.

رنگ سبز به معنای حرکت و رنگ قرمز به معنای توقف، تقریبا روالی جهانی هنگام رانندگی است. آنقدر بنیادی‌ است که در قرارداد جهانی وین درباره‌ی نشان‌ها و علامات جاده‌ای به صورت قانون درآمده و ۷۴ کشور هم آن را تصویب کرده‌اند. ژاپن این قرارداد را امضا نکرده است اما دلیل این تغییر رنگ چیست؟

از لحاظ تاریخی، در زبان ژاپنی نوعی هم‌پوشانی میان دو رنگ سبز (midori) و آبی (ao) وجود دارد. رنگ آبی به همراه قرمز و سیاه و سفید چهار رنگی هستند که به طور سنتی ابتدا در ژاپن شناخته شدند. از این رو آن‌ها آنچه در فرهنگ‌های دیگر سبز دانسته می‌شد را با آبی توصیف می‌کردند. اصطلاح «سبزآبی» (grue) را نخستین‌بار نلسن گودمن (Nelson Goodman) در سال ۱۹۵۵ ساخت. البته به کارگیری واژه‌ای متمایز برای رنگ سبز در ژاپن امری متاخر است؛ تازه در دوره‌ی هیان (۷۹۴-۱۱۸۵) بود که این واژه ساخته شد و به صورت‌های مختلف در زبان ژاپنی ظاهر شد.

مانند خیلی از زبان‌های دیگر، «سبز» در زبان ژاپنی نیز برای اشاره به چیزی جدید و خام به کار می‌رود. مثل زبان فارسی که وقتی پسری تازه به سن بلوغ می‌رسد، می‌گویند «پشت لبش سبز شده». یا در زبان انگلیسی به کارگر تازه‌کار عنوان «سبز» می‌دهند؛ لقبی که در ژاپنی نیز aonisai، به معنی «آبی دوساله»، خوانده می‌شود. همچنین گردشگری که در ژاپن ناامیدانه به دنبال سیب سبز است، ممکن است بخواهد از ترکیب عجیب و غریب «سیب آبی» (ao-ringo) استفاده کند. نمونه‌های بسیار دیگری در ارتباط با طبیعت، غذا و حیوانات وجود دارد.

این دقیقا همان باوری است که به قوانین راهنمایی ورانندگی نیز راه یافته است. در ادبیات رسمی و مکالمات‌شان، به چراغ سبز راهنما به جای آن که midori، به معنای سبز، بگویند ao می‌گویند. حتی زمانی که در دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی تازه چراغ راهنمایی وارد ژاپن شد، با آن که رنگ چراغ مشخصا سبز بود باز به آن آبی می‌گفتند.

سرانجام در سال ۱۹۷۳ راه حل جدیدی اعمال شد: دولت طی فرمانی آبی‌ترین طیف رنگ سبز را برای چراغ‌های راهنمایی به کار برد تا هم از لحاظ فنی سبز باشد و هم اگر همچنان آبی نامیده شد، اشکالی به وجود نیاید. با آنکه ژاپنی‌های مدرن تفاوتی آشکار میان آبی و سبز قائل هستند، اما همچنان هم‌پوشانی دو رنگ آبی و سبز در فرهنگ و زبان ژاپنی ریشه دارد.

براي دريافت اخبار جديد با ليمو سبز همراه باشيد.